τον συμπάθησα ακούγοντάς τον να μιλάει; δεν ξέρω, ένιωσα ότι είναι μόνος μέσα στο πλήθος που τον ζώνει ασφυκτικά με τις απαιτήσεις του; μου θύμισε εκείνον που με προσπέρασε πατώντας κιόλας πάνω στο πτώμα μου; δεν ξέρω, άδειασε το μυαλό μου από το σύνηθες περιεχόμενό του και έγινα μικρότερη στο μέγεθος και υποχώρησα, νιώθω μιαν ήπια διαφορετικότητα μέσα μου, που την ταΐζω με εσωτερικές βουτιές, και παρατηρώ, σιγουρεύομαι πως καταλαβαίνω καλά, έχω τις αντέννες καλά απλωμένες για τούτο και για κείνα και για τα άλλα, μετά σκέφτηκα να μεταμορφώσω σε λέξεις το διανόημά μου για να το διαβώ καλύτερα υποτάσσοντάς το σε κανόνες του λόγου με μόνο αντικανόνα τη μία, άτμητη, φράση, έτσι για την πλάκα, αλλά ίσως και διαβολεμένα επίτηδες, γιατί η υπόταξη περιέχει ροή που δεν θέλω να τεμαχίσω, από πάντα αδιαφορούσα για τις τακτοποιημένες ζωές και νοιαζόμουν για όσους από υπερβολή στη χρήση του εσωτερικού τους κόσμου παραμέρισαν, ιδέα δεν έχω, την ίδια ώρα που άλλοι της ηλικίας του τρεχοβολάνε από δω και από κει και δεν τους φτάνει η γυναίκα και θέλουν κι άλλη, και δεν τους φτάνουν τα λεφτά και θέλουν κι άλλα, και όλα νομίζουν ότι βολεύονται πληρώνοντας, κι αδιαφορούν αν προκαλούν με τις πράξεις τους ενόχληση ή δυστυχία, και στέκονται ανίσχυροι και αδικημένοι μπροστά στις αποτυχίες και τα τέλη τους, είναι και άλλοι σαν κι αυτόν στις γωνιές τους, που δεν τους συνάντησα ακόμα, και οι εναντίοι που έλεγα πιο πάνω, οι βολεμένοι και διαρκώς πλεονέκτες ως τα τέλη της ζωής αυτών που δεν είναι σχεδόν ποτέ ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά, δεν τους γνωρίζουν αυτούς της γωνίας, γιατί διαθέτουν φυσική εξ αποτελέσματος τυφλότητα να μην τους βλέπουν ή γιατί δεν θέλουν ουδέ καν να τους αντικρίσουν έστω και άπαξ, τους μιαίνουν βλέπεις τις τακτοποιημένες ζωές τους, για τούτο και τους αποφεύγουν, κι όμως είναι που έχουν βαριές σκιές που τους δαγκώνουν τα σώψυχα, για τούτο και τους αποφεύγουν, άλλωστε η υποσυνείδητη σύγκριση είναι σκληρότερη της κατάφωρης αδελφής της, και προκαλεί τρόμο καθώς αναδεικνύει μεγέθη και ποσότητες και συνήθως θέλουμε για την πάρτη μας τα μεγαλύτερα και τα περισσότερα, χωρίς να βλέπουμε ότι μπορούμε να έχουμε μόνον τα μικρότερα και τα λιγότερα καθώς τον δρόμο μας αναλόγως ως τώρα λειάναμε, και πάω, και συνεχίζω να παραληρώ, έτσι νομίζετε οι εναντίοι, χωρίς τελείες, μόνο με κόμματα και ερωτηματικά, γιατί η υπόταξη περιέχει ροή που δεν θέλω να τεμαχίσω…

—————————————–
από τη λειτουργία του Χρυσοστόμου θυμήθηκα γράφοντας τη λέξη τέλη να ψάλλει ο διάκονος Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα και μεις από κάτω Παράσχου Κύριε, ανώδυνα στην κυριολεξία, ως μεταφορά λέω ξεχνάτε το, ανεπαίσχυντα για να είναι πρέπει να τα φροντίσεις εγκαίρως, όσο επίσης και να γνωρίζεις το περιεχόμενο της λέξης επαίσχυντος, όσο για ειρηνικά μόνον στην κυριολεξία το βλέπω, καθώς μεγάλη ταραχή και πόλεμο εντός προκαλεί το ό,τι νάναι…