οικοδομείς την κρίση βήμα-βήμα με επιμέλεια 
συνειδητοποιημένος δολοφόνος εκπαιδεύτηκες.
υπέθεσες πως θύμα είμαι, για τούτο και σ’ ανέχομαι.
όλο πιο πρόστυχος κι απρόσεκτος ο λόγος σου.
με τιμωρείς για όλες που σε σκότωσαν.
φώναξα δυνατά ν’ ακούσεις πως δεν έφταιξα, δεν συμμετείχα, αθώα έμεινα.
πισθάγκωνα με έδενες τις νύχτες σου, όση φωνή κι αν είχα ήταν μάταιη.

τον εαυτό σου τελικά τιμώρησες
ήταν παιχνίδι, πλάκα, ζήτημα του κόσμου σου που στο νερό περπάτησε.
για μένα ήταν πόνος..

πέμπτη 17 απριλίου 2014