πρώτη φορά ήρθες στο όνειρό μου απόψε τέτοιος
αγέλαστος, ξερακιανός, μυστήριος, όπως τις άλλες τρεις φορές ολόιδιος
δικός μου όμως αναντίρρητα, πρώτη φορά δικός μου.
πρώτη φορά σ’ αγκάλιασα. Ψυχή μου, είσαι συ, εκπλήσσομαι
όπως τον αύγουστο του ΄10, κείνη τη μέρα που γεννήθηκα.

απόμακρος στον κόσμο σου κλεισμένος
μα ένα παράθυρο για μένα που σ’ αγάπησα έχεις αφήσει ανοιχτό.
σ’ αγκάλιασα αγαπημένο σώμα, επιτέλους, σε φιλώ ασταμάτητα
και συ το δέχεσαι, μολονότι ευθυτενής και άκαμπτος, νεκρός θαρρείς.
ξύπνησα.. μίλησα δυνατά και ομολόγησα:

σε ένιωσα όπως ήθελα, επιτέλους το κατάφερα.

είναι γιατί σ’ αποχαιρέτησα…

παρασκευή 18 απριλίου 2014