αγαπημένο σώμα
έχω τόσο ανάγκη να σε κοιτώ
και να σε γεύομαι χωρίς ο χρόνος να με σταματά
χωρίς οι άνθρωποι να μου αλλάζουν τα σχέδια.
κι έπειτα κινήσαν εναντίον μου τα πρόσωπα της ταραχής…
αφήνω τη σιωπή να προσπεράσει
αλαλάζω να σωθώ
διαλύεται ο αχνός της χαράς πριν κατακαθίσει.
πώς θα ζήσω χωρίς εσένα που ανάθρεψα εντός μου;