μου πήρε καιρό όσο ν´ αποφασίσω ότι έσφαλα

τα μάτια μου πως έκλεισα από το φόβο της απώλειας κάθε πιθανότητας

ν´ αγκαλιαστώ μ´ ένα κορμί λερό από συγκεχυμένα πάθη ατιθάσευτα. 

εκκώφευσα στη μόνη αλήθεια που αυτός εκραύγαζε. 

κι όμως ακόμη δέσμια του εαυτού μου

διαδράμω ατέρμονα τον κύκλο με κέντρο το φόβο

δευτέρα 9 νοεμβρίου 2015, μεσημέρι