πιέζομαι να κάνω κάτι

να καταφύγω σε κείμενα άλλων;

μα δεν θέλω να ξεφύγω από τη φυλακή μου

τί θα πει όταν λένε ότι τα περιθώρια στενεύουν;

μή ελαστικό περίγραμμα

το λεξιλόγιό μου στενεύει κι αυτό

δεν έχει σημασία

μέσον είναι

οι εικόνες πολλές μα η φυσική επιλογή διαλέγει μία

ο κόσμος εντός μου φουσκώνει

σπρώχνει προς τα έξω

εμποδίζεται μα θέλει να εκραγεί

τουλάχιστον να εξέλθει έστω και βίαια

μόνη λύση η έκρηξη

τότε τα περιγράμματα θα σπάσουν ακαριαία

τα τζάμια στις προστατευτικές βιτρίνες της παρατήρησης

θα γίνουν γιαλιστερά τρίμματα

και θα σκορπιστούν μακριά

κάθε μορφή θα πάψει να υπάρχει

αργή ροή πηχτού χυλού θα ξεκινήσει

κίτρινο χρώμα θα έχει χωρίς αποχρώσεις

το χρώμα που μισώ

περιέχει πολύ λευκό όμως

το φως είναι λευκό

άρα υπάρχει ελπίδα στο κίτρινο αν όπως λένε το φως είναι ελπίδα

θα είναι σαν εκείνη την εκκλησία του 1900 στο Τέτοβο

καμπύλα είχαν φουσκώσει τα τοιχώματα

η λευκή πελεκημένη και ισιασμένη πέτρα

νικήθηκε στη δύναμη της έκρηξης

βέβαια υπήρξαν και χαλάσματα

κυρίως διαλυμένο υλικό μέσα και έξω

το λευκό διαλύθηκε κι αυτό

λίγα μέτρα πιο πέρα ο γέρων κυνηγούσε το εγγόνι

κι η κότα ερχόταν πρώτη τρέχοντας με ανοιχτά φτερά

ξεπουπουλισμένη κακαρίζοντας

και δίπλα η μαύρη τρύπα έχασκε στη στέγη του γείτονα

όλα ανάμικτα σε κόσμο που υπήρχε και υπάρχει

σε κόσμο που με πόνο μπαλώνει τον πόλεμο