του Αντώνη, που η φωνή λιγόστεψε επάγγελμα πουτάνα, το συνήθισε, καμιά φορά σαν μοναχή πιο σοβαρά το παίρνει, άλλοτε πάλι σωπαίνει κι αφουγκράζεται μικρές φωνές που ξεπηδούν μέσα της άτακτα. η κάθε ώρα σκέτη επανάληψη, η κάθε στιγμή μικρότερη κι ασήμαντη. ο λόγος τους σαν μούγκρισμα αρθρώνεται. μπορεί και να ´ναι, δεν τον ακούει άλλωστε,…