«ἔστι τις Ἀρκαδίης Τεγέη λευρῷ ἐνὶ χώρῳ,


ἔνθ᾽ ἄνεμοι πνείουσι δύω κρατερῆς ὑπ᾽ ἀνάγκης,


καὶ τύπος ἀντίτυπος, καὶ πῆμ᾽ ἐπὶ πήματι κεῖται.


ἔνθ᾽ Ἀγαμεμνονίδην κατέχει φυσίζοος αἶα,


τὸν σὺ κομισσάμενος Τεγέης ἐπιτάῤῥοθος ἔσσῃ.»

(Ηροδότου Ιστορίαι, Κλειώ, 67.4 )

κρατερή ανάγκη (;). Δεν είμαι δα και σίγουρη.. καμιά φορά σαν τέτοια φαίνεται, μα σαν τη λαγαρίσω ξανεμίζεται… στον ίδιο τόπο περπατώ πάλι τώρα, μεγάλο πολυκύμαντο, μικρούτσικο τον νιώθω ασύστολα.. τί διάολο φίλτρα μικραίνουν τους τόπους μου..!