ανάθημα

ήμουν κάποτε παιδί με όνειρα  έτσι λέγαμε τότε τα παιδιά που δεν άφηναν το χρόνο τους ελεύθερο.. ήταν 1975.. ήμουν 20 χρονών.. και τα ήθελα όλα με τάξη και στην ώρα τους.. ζούσα τη μισή μου ζωή στο 301, το σπουδαστήριο ήταν.. ό,τι άκουγα στο μάθημα, το πολλαπλασίαζα.. διάβαζα όλη τη βιβλιογραφία που μας υποδείκνυαν…