📌 προσπαθώ εναγωνίως να σταντάρω τους δικούς μου χρόνους, είμαι σε καλό δρόμο κατά πώς εγώ κρίνω το δρόμο, συμπυκνώσαμε προ ολίγου στο τραπέζι 1,5 μήνα σε 1 ώρα με θρυλικές και εξατομικευμένες ταχύτητες, μόλις είχα κιόλας αυτοαθωωθεί παρακολουθώντας το Δαλάι Λάμα στο Bozar Center for the Fine Arts των Βρυξελλών να μας λέει σε πραγματικό χρόνο πόσο απλή είναι η ζωή και μεις τη συνθέτουμε με τόση βιαιότητα, 11 του σεπτέμβρη σήμερα και αυταπόδεικτον γαρ, και ανακαλύπτω ότι προτιμώ για μένανε τους δικούς μου χρόνους μέσα στον τεράστιο τόμο των περιεχομένων μου αφήνοντας τις ιλιγγιώδεις ταχύτητες για όλους τους άλλους. τρέξτε, εισπράξτε ό,τι νομίζετε από τον παρόντα κόσμο με όποιον τρόπο και χρόνο θέλετε, καταπιείτε όσο και ό,τι θέτε από τα σερβιριζόμενα, και άνθιμους και άνθη καλού τε και κακού, εγώ είμαι αλλού, πάντα μου αλλού ήμουνα, με αγαπώ άλλωστε.. αυτά βιαστικοί μου! και έρχεται και ξανάρχεται στο μυαλό μου το ερώτημα: εσύ καλά τα λες κυρία μου, αλλά αν ρωτούσες το Δαλάι Λάμα αν σκέφτεσαι σωστά, τί θα σου έλεγε; Compassion θα ήταν μάλλον η απάντηση. ας πάω τώρα μια βόλτα..

📌 αυτός είναι ένας από τους λόγους που αποσύρομαι συχνά μέσα μου.. πολύ χαίρομαι που υπάρχει.. λυσιτελώς κοπιάζω τις νύχτες μου.. έτσι οι μέρες μου αντέχουν και κρατούν..

📌 πολύ γρήγορα έρχονται τα βράδια, οι νύχτες (έχω ελαστική σχέση με το χρόνο, εξ ου λέω βράδια τις νύχτες)

📌 ευτυχώς για όλους τα ρολόγια έχουν την ίδια διαίρεση. αλλιώς δεν θα το φιλοσοφούσαμε καθόλου, απλά θα μισιόμασταν αναμεταξύ μας. φαντάσου π.χ. οι πλούσιοι να είχαν πιο ευρύ χρόνο, οι συνεπείς πιο στενόχωρο κ.λ.π.

📌 όλη η μαγκιά συσσωρεύεται στα τέλη της ζωής ημών.. εκεί φτάνουν οι κερδισμένοι και οι χαμένοι του χρόνου.. και μετά λέμε κρίμα, νέος ή έτσι είναι η ζωή ή πλήρης ημερών ή τη γλέντησε τη ζωούλα του ή δε χάρηκε καθόλου και άλλα συναφή..

📌 εγώ ξέρω πως κάθε δεύτερη κυριακή βράδυ τακτοποιώ τα χάπια μου και τις βιταμινούλες μου σε δυο εβδομαδιαίες θηκούλες και πως κάθε βράδυ ζυγίζω τις μερίδες του γατούλη για όλη τη βδομάδα, και πως κάθε δεύτερο βράδυ βάζω πλυντήριο πιάτων, κάθε τέταρτο βράδυ πλυντήριο ρούχων, κάθε βράδυ διαβάζω, γράφω και ζωγραφίζω και στην τελική κάθε βράδυ χάπια σε θηκούλες βάζω ρε και κάθε βράδυ μερίδες του γάτου χωρίζω.. τί βιάζεσαι;

(Maximum ergo solacium est cogitare id sibi accidisse, quod omnes ante se passi sunt omnesque passuri; et ideo mihi videtur rerum natura, quod gravissimum fecerat, commune fecisse, ut crudelitatem fati consolaretur aequalitas = είναι λοιπόν η πιο μεγάλη παρηγοριά να σκέφτεται κανείς ότι συνέβη σε αυτόν αυτό, που όλοι πριν από αυτόν το έπαθαν και όλοι θα το πάθουν. και για τούτο μου φαίνεται ότι η φύση των πραγμάτων ό,τι έκανε πάρα πολύ βαρύ, το έκανε κοινό, ώστε η ισότητα να παρηγορεί τη σκληρότητα της μοίρας. Seneca, De consolatione ad Polybium, 1.4)

αυτά….

11 σεπτεμβρίου 2016 – 15 ιουλίου 2019