δεν θα ξεφύγω.
δεν το επιδιώκω άλλωστε, μου αρέσει
να βυθίζομαι σ´ αυτό που νοσταλγία λέγεται.
ταιριάζει η λέξη ιδανικά εδώ,
πόνος για την επιστροφή, μα σαν άλγος βαθύτερη είναι η λέξη,
πιο ταιριαστή στο δροσερό πνεύμα της ζωής που έφυγε κι αναζητώ.
τώρα δα ανοίγοντας παράθυρα ήρθε πάνω η ανάμνηση,
χθες πάλι κάνοντας κάτι ασήμαντο φούσκωσε από μέσα μου.
ανάμνηση της προσμονής θα την ονόμαζα σε μια τυχαία της περιγραφή.
σαν να μην πέρασε μια ώρα.
τώρα που δεν έχω λόγο πια να προσμένω.