δεν θέλω να επιμένεις

ταξίδεψε στο χρόνο σου

με το τρένο σου

με το κρασί σου

δεν πρόκειται να γίνω άλλη

εσύ θέλεις αγάπες μιας μέρας αλλά αγάπες

ποιος έχει διάθεση για ψευδεπίγραφους ρόλους τώρα;

να προσβάλω τη μνήμη της ελπίδας μου;

γιατί να εργαστώ ενάντιά μου;

μήπως δεν ξέρω πώς να σκεπαστώ για να βγάλω το χειμώνα;

όταν η νύχτα έρχεται παθητικά δαιμονίζομαι

και συ κοιτάς συνέχεια έξω απ´το παράθυρο

νυχτώνει γρήγορα

για όλους το ίδιο

μοιάζει με στοίχημα λιγάκι

εννοώ θα ζήσω έως τότε; δεν θα ζήσω;

καιρός είναι και περνάει

γρήγορα

σαν το τοπίο έξω απ´το παράθυρο