όλο το πρωί πάλευα να ‘βρω λέξεις λίγες μα γεμάτες να περιγράψω το ζεστό σώμα

την τρυφερή μυρωδάτη σάρκα που μαζί της ολόκληρη εγώ συνομιλούσα όλη νύχτα

το πρόσωπό μου πίεζε για ν´ αφομοιωθεί

 επιχειρούσε εκπροσωπώντας με να την αλώσει.

τα χέρια που λάτρεψαν το σώμα ακόμα εξετάζω

τεντώνοντας μπροστά

διαδοχικά αναστρέφοντας

αιώνια επιφυλακή και φως και ήχος

τίποτα δεν χάνεται από αποτυχία περιγραφής. 

δυο μέρες μαγεμένη και ακίνητη στα ίδια ανάστρωτα σεντόνια πολεμώ

σε ιεροτελεστία μετατρέποντας σκέψεις αισθήματα και μνήμη.

                                                                        δευτέρα 16 νοεμβρίου 2015, 12:36